3 dagen bij de noorderburen Deel 2

10 August 2016

 

We blijven dus weer op onze honger zitten totdat we aan een mooi stuk komen waar het water een pak troebeler is. Jeroen grijpt meteen naar een ratelende Jerkbait, een Torob van Rob Kraaijeveld. Ik vis met een Mcrubber en Erick start  met een Buddy XL, ook één van zijn eigen creaties en één van mijn persoonlijke favorieten als het om “stille” jerkbaits gaat. Vermits het om een smalle strook water gaat driften we met beide boten kort bij elkaar en erg traag om alzo de strook maximaal uit te vissen zonder ze te zeer te verstoren. Vrij snel vang ik een zeventiger kort in het kantje. Deze vis ging er vol voor, het verschil met het heldere water is meteen duidelijk. De vis had overigens een lelijke wonde in zijn flank met daarin nog een spinner en onderlijn. Deze verwijderen we natuurlijk voordat we ze terug laten zwemmen.

 

 

Ondanks het succes op de Mcrubber hang ik toch een 3D Hybride van Derk van der Molen aan de speld. We hebben immers veel aasvis gezien en ik heb veel vertrouwen in een ratelende jerkbait in dit type water.  Even verder is Erick aan de beurt. Hij drilt vakkundig een mooie negentiger af. De manier waarop Erick zijn jerkbaits vist is best apart. Hij varieert veel in snelheid, versnelling ,bewegingen en vist super geconcentreerd. Hij weet deze 2 dagen verschillende vissen te verleiden op stekken die net daarvoor door zowel mij als Jeroen reeds bevist zijn met verschillende soorten kunstaas. Het mag duidelijk zijn, Erick maakt niet alleen juweeltjes van jerkbaits maar hij is ook een echte grootmeester in het vissen ermee!

 Erick demonstreert nogmaals dat de techniek van de visser zeker zo belangrijk is als het gebruikte aas

 

We vissen nog een stuk verder totdat we niet meer verder kunnen. We besluiten het volledige stuk terug af te vissen. Ik spot een hoekje waar wat bladeren bij elkaar gedreven zijn, op de heenweg had ik hier al eens met de Mcrubber in de buurt gegooid zonder succes. Dit maal werp ik de Derkbait strak tegen het blarenrandje. Ik geef enkele harde tikken om de harde ratel te laten doen waarin hij goed is.  Na een 3 tal meter krijg ik een harde aanbeet. Ik voel meteen een goede weerstand en de vis is niet  van plan mee te werken. Na enkele minuten hard te drillen komt de vis voor het eerst in de buurt van de boot. Ik vang een eerste glimp op,  ze is duidelijk over de meter. Maar ze is nog niet klaar voor de landing en duikt met een rotvaart schuin onder de boot door. De hengel buigt door maar de zwaar afgestelde slip geeft niet snel genoeg lijn af, met als gevolg een rechtverende hengel en een jerkbait die door de lucht vliegt…  Deze is zuur! Ik vis met een st.croix  legend tournament downsizer, een heerlijke lichtgewicht hengel met bergen power maar dit heeft in zulke situaties natuurlijk ook zijn nadelen. Even later mist Jeroen ook nog een aanbeet. Deze stek onthouden we alvast voor onze laatste dag, wie weet volgt er een herkansing. De dag loopt stilaan op zijn einde en we besluiten terug te varen naar de haven. Het is al donker als we traileren. We spreken met Erick af om eerst in te checken bij de B&B en daarna samen iets te gaan eten. Zodoende zitten we rond 20u30 aan tafel en overlopen we onze visdag en maken plannen voor de volgende 2 dagen.

Ook de volgende dag heeft Erick vrij kunnen maken om mee te gaan. Dit maal gaan we enkele andere stukken bevissen. Een beetje volgens hetzelfde concept, haven (ingangen) , taluds op het wijd en andere interessant ogende structuren/stekken. Aan de eerste haveningang vangt Jeroen een vis van rond de 80cm op de bijhengel (gelukkig, nu hebben we de 5kg ingevroren aasvissen toch niet voor niks meegebracht!)

  toch nog 1 liefhebber van doodaas

Na wat akkefietjes met enkele “dood”aas vissers was ik wel klaar met de havens. We zijn naar hier gekomen om ons te amuseren en voor niets anders. We vervolgen onze zoektocht op het grote water. Totdat we bij een interessant ogende structuur op een berg aasvis stuiten. We spreken af hier eerst met groot aas over af te vissen en daarna met kleiner spul strak tegen de bodem te vissen. De grote symbolen die we hier en daar tegen de bodem zien staan intrigeren mij. De Azkikr van Mangeboy is dit maal de pineut en krijgt zwemles.

 

Azkikr van Mangeboy

 Ik laat de Azkikr worp na worp goed afzinken en vis hem dan een kleine meter boven de bodem,  ongeveer ter hoogte van de onderkant van de scholen aasvis en natuurlijk net boven de grote symbolen.  Na een 10tal minuten zie ik een grote snoek de Azkikr volledig inhaleren terwijl ik deze op een 3 tal meter van de boot omhoog aan het vissen ben. Ik zet de haak en het gevecht kan beginnen. De downsizer vertoont een mooie curve ( en dat doet deze niet zomaar!), de vis trekt in enkele hevige vluchtpogingen meters lijn van mijn toro winch. Jeroen pakt alvast het landingsnet (als de vis slecht gehaakt of gevaarlijk gehaakt zit scheppen we, in de andere gevallen kiezen we voor de handlanding). Als ik de vis langs de boot omhoog gepompt heb besluiten we te scheppen omdat de Azkikr schuin en dwars in de bek zit, waarbij 1 dreg buiten de bek hangt,  erg tricky voor een handlanding. De vis wordt in het water onthaakt en mag even in de savage gear rubber mesh boat cradle, in het water op krachten komen terwijl wij alles in gereedheid brengen om enkele foto’s te nemen en de vis te meten. Jeroen schat de vis op 114cm, we halen haar uit de cradle en leggen haar op de meetmat en ze blijkt precies 115cm te zijn. Dan nog snel enkele foto’s met deze prachtige dame en dan krijgt ook zij haar vrijheid terug. Zonder problemen en met enkele sterke staartslagen zwemt ze gelijk de diepte in.  Ik ben in de wolken, na enkele teleurstellingen maakt deze vangst mijn trip meer dan goed! Een aanbeet vlak voor de boot, een harde dril en dan zo een prachtig exemplaar voor even mogen vasthouden, nee veel beter dan dit wordt het niet. 

 115cm bruut geweld, I LOVE IT

Einde DEEL 2

 

---

---

Ook in Blog